องฮุนรายสัปดาห์ 19th weekly : Plz, Pay Attention to me!

Title : Plz, Pay Attention to me!

Paring : Ong seongwoo X fem! Park jihoon

Genre : PWP (Porn without plot) , R-18

Writer’s note : มาจากการอยากเขียนอะไรบาปๆเเละอาทิตย์นี้น่าสนใจมากก็เลยเรื่องนี้ขึ้นค่ะ

Word : 1,728

 

 

 

“จีฮุนอ่า”

ซองอูจำไม่ได้แล้วว่าเรียกชื่อหญิงสาวที่อยู่ข้างตัวครั้งที่เท่าไหร่ แต่การตอบสนองต่อการขานเรียกนั้นก็ยังเหมือนเดิมคือนัยน์ตาหวานยังคงจดจ้องกับเครื่องเกมขนาดพกพาบนมือและเมินเฉยกับเสียงเรียกของชายหนุ่ม

ทว่าซองอูยังจำได้ดี จีฮุนเริ่มเปลี่ยนไปและเพิกเฉยต่อสิ่งรอบข้างตั้งแต่ได้เครื่องเกมเครื่องใหม่ที่เขาเป็นคนลงทุนซื้อให้ในวันครบรอบหนึ่งปีที่คบกันเมื่อสามอาทิตย์ก่อน

จากนั้นมาจีฮุนที่เคยดูแลเขา ยามกลับมาที่คอนโดหลังจากเหนื่อยล้ากับการงาน

จีฮุนที่เคยสนใจแต่เขายามที่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ..ก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

กลายเป็นจีฮุนที่สนใจแต่เครื่องเกมบนมือ ไม่ว่าจะไปไหนหรือทำอะไรก็พกมันไปด้วยเสมอ

เวลาที่เคยมีให้กลายเป็นเวลาเล่นเกมของหญิงสาวไปโดยปริยาย

เวลากลับบ้านกลายเป็นเวลาที่เขาต้องหาอะไรทานเองอย่างเหงาๆ โดยที่อีกฝ่ายนั่งเล่นเกมอย่างเมามันบนโซฟาในห้องรับแขก

จะว่าเขาเองหึงเครื่องเกมในมือจีฮุนก็ดูจะงี่เง่าไปหน่อย แต่มันก็เป็นเรื่องจริง ซองอูพยายามคิดหาวิธีเพื่อจะทำให้จีฮุนสนใจ แต่ก็คิดไม่ออกจนถึงตอนนี้

ชายหนุ่มจ้องจีฮุนที่ไม่ได้สนใจโลกภายนอกเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าหวานพร้อมแว่นตาทรงกลมที่กำลังสนุกกับของในมือ

ไหล่มนที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อแขนกุดไล่จนถึงหน้าตักขาวเนียน นั่นทำให้เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา

“อะไรเนี่ยย…” เสียงโวยวายดังขึ้น ร่างบางถูกช้อนให้ขึ้นมานั่งทับบนขาของชายหนุ่ม หน้าของจีฮุนหันมาทางเขาพลางขมวดคิ้วแน่น ซองอูยิ้มร่าแทนคำตอบ

“พี่ขอเล่นด้วยสิ..”

“เล่นอะไรเล่าพี่เล่นไม่เป็นด้วยซ้ำ”

“พี่ไม่ได้หมายถึงเกมซักหน่อย” มือกร้านที่อยู่ตรงเอวบางเริ่มอยู่ไม่สุข จีฮุนเริ่มสังหรณ์ใจบางอย่าง

“พี่หมายถึงเธอต่างหาก” เสียงแหบพร่ากระซิบริมหู มือไม้เริ่มปัดป่ายไปทั่วสัดส่วนของหญิงสาว จีฮุนละมือข้างนึงที่ถือเครื่องเกมจับมือปลาหมึกของอีกฝ่ายไว้ ลูบไล้ผิวเนียนภายในเสื้อยืดตัวเก่งของอีกฝ่าย

“ยะ..หยุดก่อน” พยายามห้ามอีกฝ่าย ผลกลับกลายเป็นมืออีกข้างที่ผลุบหายเข้าไปในกางกางยางยืดขาสั้นสีขาวแทน มือนั้นสัมผัสผ่านจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกาย จีฮุนสะดุ้งตอบ และไม่ทันไรตะขอบราที่อยู่ข้างหน้าก็ถูกปลดออก เสื้อแขนกุดตัวเก่งถูกรั้งขึ้นเผยเนินเนื้อแน่นสู่ภายนอก

“พี่…”

“ก็เล่นเกมไปสิ พี่ไม่ได้ห้ามเธอเล่นนี่” ใบหน้าหล่อเหลาซุกที่ลาดไหล่ของอีกฝ่าย ริมฝีปากดูดดึงเนื้อนวลจนเป็นรอยแดง ดอมดมความหอมจากกลิ่นสบู่อาบน้ำที่อยู่บนตัวของจีฮุนอย่างเพลิดเพลิน

“มะ..ไม่เข้าท่าเลยนะ” จีฮุนส่ายหัวอย่างอ่อนใจ บางทีซองอูก็เล่นอะไรไม่เข้าท่า หล่อนคิดว่าถ้าไม่ได้สนใจ อีกฝ่ายก็คงเลิกเล่นเองนั่นแหละ จึงหันมาสนใจเกมในมือต่อ

ปลายนิ้วชำแรกเข้าสู่ร่างของหญิงสาวของง่ายดาย โดยที่ไม่มีการป้องกัน ขยับเข้าออก บิดเรียวนิ้วหมุนวน ซองอูรู้จักร่างกายจีฮุนดีกว่าตัวของหญิงสาวเองเสียอีก ที่รู้ว่าการทำแบบนี้จะให้อีกฝ่าย..

“อึก..” ริมฝีปากบางเม้มแน่นอย่างข่มอารมณ์ นึกแค้นใจเจ้าของมือที่ยุ่มย่ามกับเธอไม่น้อย ร่างกายเริ่มสั่นโอนอ่อนไปตามที่ซองอูต้องการให้เกิดขึ้น เรียวนิ้วขยับยังคงทำหน้าที่อย่างรู้งาน ซองอูลอบยิ้มทันทีที่สัมผัสได้ว่าช่องทางเริ่มช่ำชื้น

“จีฮุนอ่า…เริ่มแฉะแล้วนะ” ขณะที่มืออีกข้างลูบผ่านยอดเนินสีอ่อน โอบอุ้มก้อนเนื้อขนาดพอดีมือ นัยน์ตาหวานหลับแน่น ไม่ได้สนใจเกมในมืออีกต่อไป ยิ่งชายหนุ่มขยับเข้าออกรุนแรงมากขึ้นเท่าไหร่ เสียงหวานๆ ก็ถูกปล่อยสู่ภายนอกมากขึ้นเท่านั้น

“อย่า…ฮื่อ!” ปลายนิ้วหยุดลง ร่างบางหอบตัวโยนแทบจะในทันที

“อย่าอะไรครับ?..” ซองอูเอี้ยวตัวมาถามคนที่อยู่บนตักอย่างยียวน หอมเข้าที่แก้มนวลที่บัดนี้แดงปลั่งจากแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้น

“เมื่อกี้พัคจีฮุนคนสวยของพี่ว่ายังไงน้า…” หญิงสาวมองค้อนวงโตใส่ซองอู เรียวนิ้วที่กำลังเริ่มหมุนควานช้าๆ ยิ่งทำให้จีฮุนหอบหนัก แกล้งให้หล่อนเป็นคนเรียกร้องเสียเอง

ชายหนุ่มวางหญิงที่ยังคงหอบหนักลงบนโซฟา ฉวยเครื่องเกมที่เจ้าตัวติดนักหนาออกจากมือขาวไปวางบนโต๊ะที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะทิ้งตัวทาบทับลงตาม บรรจงถอดเสื้อและชั้นในของคนด้านล่างออก เปิดเปลือยร่างขาวเนียนที่กำลังเป็นสีชมพูเพราะบางอย่างที่เกิดภายในร่างกาย

“ไม่เอา..แล้ว” หล่อนกัดริมฝีปากอย่างข่มอารมณ์ ใบหน้าหล่อเหลายังคงยิ้มอ่อนโยน นิ้วเรียวกำลังลูบไล้ริมฝีปากสีฉ่ำของจีฮุน

“จะให้พี่หยุดแค่นี้จริงๆ เหรอคะ” น้ำเสียงที่เคยหยอกเย้ากลายเป็นการอ้อนขอ จับมือบางขึ้นจูบไล่ตามทีละข้อนิ้วอย่างโหยหา จีฮุนถอนหายใจเฮือกใหญ่

“มะ..ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น…แค่บอกว่าไม่เล่นแล้ว เพราะ…” เสียงกระท่อนกระแท่นนั้นเอ่ยเบาๆ ก่อนจะเว้นวรรคหายไป

แหบพร่าจนซองอูแทบไม่ได้ยิน

“ต้องการพี่ต่างหาก”

แต่มันก็ชัดเจนในหู คนพูดยกมือสองข้างของตัวเองขึ้นปิดหน้า โทษซองอูที่เป็นคนปลุกปั่นอารมณ์ให้เกิดขึ้น

ซองอูยิ้มกว้างโน้มลงจูบที่หลังมือขาวที่ถูกใช้ขึ้นปิดหน้านั้นอย่างรักใคร่ ถึงแม้เรื่องที่เกิดขึ้นจะมาจากการน้อยใจอีกฝ่าย แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไป ซองอูอยากให้จีฮุนรู้ว่า ไม่ว่าจีฮุนนั้นจะเป็นอย่างไร เขาก็รักจีฮุนคนน่ารักมากกว่าอะไรบนโลกใบนี้เสมอ เขาหยิบแว่นตากลมออกจากดวงตาคู่สวย

ถอดอาภรณ์ของตัวเองและจีฮุนออกอย่างเบามือ จนเนื้อแท้ของทั้งสองสัมผัสได้ถึงกันและกัน

“จีฮุนนา.. สัมผัสพี่หน่อยสิ” ไม่พูดเปล่าดึงข้อมือบางลากไล้ต่ำจนได้พบกับส่วนที่ร้อนระอุที่สุดในร่างกายของอีกฝ่าย

หญิงสาวหน้าแดงจนถึงหู พลางเสมองไปทางอื่นเพราะไม่อยากมองตามมือของตัวเอง

แม้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนที่อีกฝ่ายขอร้องให้เธอสัมผัสส่วนนั้นเลยซักครั้ง

มือใหญ่นำมือของอีกฝ่ายชักพามาจนถึงตัวตน ก่อนจะค่อยๆ ให้มืออีกฝ่ายกำรวบสิ่งนั้นขึ้นช้าๆ และขยับขึ้นลงตามการชักพา

เสียงครางทุ้มลึกของซองอูค่อยๆ ดังขึ้น โน้มลงจูบอีกฝ่ายอย่างนุ่มนวล และเริ่มร้อนเร้ากวาดต้อนตามลำดับ จนจีฮุนแทบหายใจไม่ออก แต่ข้อมือก็ไม่ได้หยุดพักตามการชักพานั้น

ตัวตนของซองอูร้อนระอุจนแทบหลอมละลายข้อมือน้อย สารคัดหลั่งจากส่วนนั้นชุ่มมือของทั้งสอง ซองอูเปลี่ยนมือบางมาจับที่บ่าของตัวเอง ก่อนจับส่วนที่ร้อนรุ่มของตัวเองเข้าหาส่วนที่ร้อนยิ่งกว่าของอีกฝ่าย ลากไปตามส่วนนั้นอย่างโหยหา การกระทำนั้นทำให้จีฮุนครางฮือ ดวงตาหวานเริ่มฉ่ำน้ำเผลอช้อนมองชายหนุ่มอย่างเรียกร้อง

ส่วนปลายสุดค่อยๆ ดันเข้า ร่างกายจีฮุนกำลังดูดดึงเขาให้เข้าจนถึงส่วนที่ลึกล้ำในตัวของอีกฝ่าย แม้ว่าร่างกายของหญิงสาวกำลังเรียกร้องและตอบสนองเขาจนถึงที่สุด ชายหนุ่มก็กดสะโพกอย่างเชื่องช้าเพื่อไม่ให้ร่างกายของจีฮุนต้องบอบช้ำ

ส่วนอ่อนไหวของซองอูเข้าถึงจุดที่ร้อนลึกในร่างของจีฮุน จูบดูดดื่มนั้นเป็นรางวัลชมเชยของการอดทนซึ่งกันและกัน

สะโพกแน่นของซองอูจะค่อยๆ ขยับไปตามความรู้สึกของร่างกาย แม้ว่าจะโหยหากันและกันมาก เพราะเวลาที่ไม่มีให้กันในช่วงนี้ แต่ซองอูก็ต้องเบามือ ทะนุถนอมอีกฝ่ายให้ดีอย่างถึงที่สุด

จีฮุนพยักหน้าน้อยๆ เป็นสัญญาณที่ดีที่ทำให้ซองอูสามารถขยับมากขึ้นได้ ค่อยๆ โน้มตัวกดสะโพกกระชั้นและลึกล้ำมากยิ่งขึ้น จนหญิงสาวต้องครางหวานออกมา

เสียงทุ้มลึกและเสียงหวานดังประสานจนก้องไปทั่วทั้งห้องนั่งเล่น ในขณะที่อุณหภูมิของห้องร้อนจนเหงื่อน้อยผุดขึ้นตามร่างกายของทั้งคู่

เมื่อที่ครั้นที่อีกฝ่ายเคลื่อนกายเข้าหาอย่างหนักแน่นและลึกล้ำ มันทำให้จีฮุนต้องเชิดหน้าเพื่อระบายอารมณ์ที่เกิดขึ้น ใบหน้าหล่อก้มลงซบซอกคอขาวเนียน ก่อนบรรจงดูดดึงเนื้อเนียนเพิ่มรอยแดงบนลำคอขาว

ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดอารมณ์ของทั้งคู่ ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าหาคนตัวเล็กกว่า แต่กระนั้นจีฮุนก็ไม่สามารถรับอะไรได้อีก เพราะแรงอารมณ์ของตัวเองที่ต้องการจะไขว่คว้ามาให้ได้ ใบหน้าหวานส่ายไปมาเพราะความทรมานและรุ่มร้อนที่เกิดขึ้นจากการกระทำนี้

เพียงสะโพกแน่นเข้าออกรุนแรง จนเสียงประสานดังก้องไปทั่วแต่ทั้งคู่ไม่มีใครสนใจ จนในที่สุดเสียงเหล่าก็สิ้นสุดลง ทั้งคู่ไปถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ที่มุ่งหมายไว้

ซองอูจูบซับเหงื่อตามแก้มขาวเนียนเอาใจ ในขณะที่จีฮุนยังคงหอบหายใจการสิ่งที่เกิดขึ้น

 

 

 

 

 

 

แม้จะรู้ว่าการกระทำนี้อาจจะทำให้เขาโดนหมัดนุ่มๆของที่ฝ่าย

แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะผลที่ได้นั้นมันหอมหวาน จนเขาเองก็เริ่มติดใจแล้วนี่แหละ